Ástin..

Ástin er yndisleg. Þá er ég ekki endilega að tala um ást maka, þó að hún sé auðvitað dásamleg líka. Heldur bara ástin yfirhöfuð. Ástin á öllu þessu fallega í lífinu! Á fólkinu sem er í lífinu okkar, og þá einna helst lífinu mínu - enda þekki ég ekki fólkið í lífinu ykkar.

Ég fæ stundum yfir mig svona væmnikast þar sem mig langar að hringja í alla vini mína og helst að mæta í óvænta heimsókn til þess eins að faðma þau að mér.

Ég fæ líka ennþá stundum tregakast. Þá verð ég sár og bitur. Og gleymi fólkinu sem ég hef og huxa um fólkið sem er farið. Og í staðinn fyrir að taka upp símann, þá skæli ég yfir símtölum sem ég átti og heimsóknum sem ég fer ekki í. Þá er mér eiginlega alveg sama um alla þessa fallegu ást sem ég er svo dugleg að dásama.

Mér finnst betra að vera bitur. Því þegar ég verð döpur þá verð ég lítil aftur og þá vil ég helst bara skríða í pabbaból aftur og skæla. Og þá upplifi ég hjartað mitt brotið aftur, og það er bara of mikið.

Er hægt að elska af öllu hjarta ef manni líður alltaf eins og það vanti stóran hluta í það..? Gróa hjartasárin einhvern tíma?

Þetta áttu nú samt ekki að verða neitt tregablogg, það er bara einhvern veginn múdið sem ég er í, í dag. Nostalgía. Alls ekkert döpur, bara pínu blá. Og þegar ég rifja upp allar gömlu góðu minningarnar finnst mér pínulítið írónískt að lagið sem dregur mig öfuga og skælandi niður minningarstíginn heitir; Please Remember.

Time, sometimes the time just slips away
And you're left with yesterday
Left with the memories
I, I'll always think of you and smile
And be happy for the time
I had you with me
Though we go our separate ways
I won't forget so don't forget
the memories we've made

Please remember, please remember
I was there for you
and you were there for me
Please remember, our time together
The time was yours and mine
And we were wild and free
Please remember, please remember me

Goodbye, there's just no sadder word to say
And it's sad to walk away
with just the memories
Who's to know what might have been
We'll leave behind a life and time
We'll never know again

Please remember, please remember
I was there for you
and you were there for me
And remember, Please remember me

Please remember, please remember
I was there for you
And you were there for me
Please remember, our time together
The time was yours and mine
And we were wild and free
Then remember, please remember me

And how we laughed and how we smiled
And how this world was yours and mine
and how no dream was out of reach
I stood by you, you stood by me
We took each day and made it shine
We wrote our names across the sky
We ran so fast, we ran so free
I had you and you had me

Please remember, please remember