Dularfulla peysan mín!

Ég er svoo glöð með nýju peysuna mína!

Fékk hana í pósti í dag og ég get ekki hætt að brosa. Hún er blá og dularfull. Pínu jólaleg og afar brosleg. Mér líður eins og prinsessu í henni. Hún er með stóóóórum kraga sem ég get breytt í hettu. Og hún er svo sæt að mig langar ekki að hætta að tala um hana.

Sveinar sagði við mig í dag að hann hefði orðið fyrir vonbrigðum með mig. Í dag nefnilega talaði ég bara um dans, og dansæfingar. Gamli hópurinn minn notaði nefnilega lokaatriðið mitt úr skólanum í keppni fyrir sunnan og ég er búin að vera í skýjunum með það! Ánægð að einhver geti notað það þar sem ég er orðin ansi þung á mér og stirð. Þegar hann mætti til vinnu sat ég á gólfinu inn í sal og gerði furðulegar æfingar með 90's tónlist í eyrunum, og sönglaði með. Svo þurfti ég nauðsynlega að fá að skreppa frá vinnu til að hendast niður á pósthús og ná í nýju fallegu peysuna mína.

Auðvitað sagðist hann ekki hafa átt von á þessu frá mér. Hann hélt nefnilega and i quote; '..að þú værir ekki þessi feminine týpa, og svo kem ég og þú ert bara að teygja og dansa og eitthvað!' end quote.

Hann um það. Ég get sko alveg verið þessi stelpulega týpa! Sem talar um föt og stráka og sem dansar. Ég sem dansa í höfðinu á mér hvort eð er.

Ég er ofboðslega ánægð í dag. Búin að sakna Erlu soltið undanfarið og fæ stundum yfir mig gremjukast þar sem ég huxa með mér að ef einhver ætti að vera hjá mér á meðan ég er að standa í þessu barnastandi þá væri það hún. Að ef ég hef eitthvað að segja, sem önnur eyru ættu ekki að heyra, þá ætti hún að vera hjá mér. En það er sjálfsagt eigingirni.

Mér þykir rosa vænt um hvað allir sýna mér mikla umhyggju og þess háttar þessa dagana, but newsflash; ólétta er ekki sjúkdómur! Og mér finnst fátt leiðinlegra en að ræða um börn. Þó það sé mitt eigið.

Svo finnst mér ég svo afar fátæk í svörum, því ég segi alltaf það sama. Ég er hress, en ég æli. Ég er með hausverk og beinverki. Mér líður eins og ég sé búin að vera með flensu í fjóra mánuði með einstaka ælupesti. Eða þynnku. En mér líður samt ekkert illa! Og engar rosalegar skapgerðarbreytingar! .. heh .. hehehe ... næstum.

En nú ætla ég að fara að horfa á sjónvarpið í vinnunni minni. Spjalla við strákana um nýju peysuna mína. Úúúú og dans!

Man, are they in for a treat!